Opaska wokół domu sprawia, że teren wydaje się uporządkowany oraz zadbany. Ważne, żeby materiał opaski był dobrany odpowiednio do nawierzchni.
Po co wykonuje się opaskę?
Główną przyczyną, dla której wykonuje się opaskę, jest odsunięcie wilgoci od ścian. Dawniej popularnym rozwiązaniem było sadzenie w tym miejscu krzewów i sianie trawy, ale niestety bardzo długo utrzymuje się na nich rosa, a korzenie krzewów mogą nawet latami głęboko wrastać w mur, przez co konsekwentnie niszczą izolacją. Po wybudowaniu domu ostatnią pracą jaką należy wykonać jest wykonanie opaski. Prawidłowe zagęszczenie gruntu wokół fundamentów ma kluczowe znaczenie dla jej trwałości, jeżeli jest postawiona wokół domu. Od razu po przygotowaniu do stanu zerowego należy się tym zająć. Szczególnie ważne jest przygotowanie podłoża pod opaskę. W pierwszej kolejności powinien zostać usunięty humus, ponieważ ciężko jest go dobrze zagęścić. Dodatkowo bardzo dobrze chłonie wodę i utrzymuje wilgoć, dlatego ma niekorzystny wpływ na ściany budynku znajdujące się poniżej opaski.
Warstwa filtracyjna
Zdecydowanie lepiej zastąpić go żwirem, który będzie stanowił warstwę filtracyjną. Jej grubość jest zależna od warstwy wykończeniowej oraz grubości piasku, który stanowi podsypkę. Żeby wierzch opaski wokół domu był na właściwym poziomie, trzeba dokładnie obliczyć grubość warstwy filtracyjnej. Grubość nawierzchni kostki i grubość podsypki należy usunąć od grubości warstwy usuniętego humusu. Warto również pamiętać o pewnych elementach, które są szczególnie ważne podczas wykonywania opaski wokół domu. Przede wszystkim spadek powinien być wyprowadzony zawsze od ścian budynku. Można go uzyskać dzięki odpowiedniemu formowaniu i zagęszczaniu ziemi w wykopie. Spadek musi mieć przynajmniej 1,5 – 2%, czyli około 20 mm na 1 m długości. Warto zwrócić uwagę na fakt, że są to niewielkie wartości, ale mają bardzo duży wpływ na to jak będzie będzie odprowadzana woda ze ścian fundamentowych. Bardzo istotna jest także dylatacja pomiędzy ścianą a opaską. Ma ona chronić izolację ścian przed uszkodzeniami lub nawet całkowitym zniszczeniem. Bez dylatacji opaska wykonana z kostki, byłaby niezwykle podatna na mróz, który konsekwentnie będzie niszczył izolację. Grubość szczeliny dylatacyjnej powinna wynosić 1-2 cm i najlepiej wypełnić ją styropianem lub piaskiem.
Rodzaj materiału
Starym i sprawdzonym rozwiązaniem jest oczywiście ułożenie dwóch warstw papy między opaską a ścianą. Trzeba też pamiętać o cokole, który będzie odpowiednio wysoki. Jego rozmiar zależy główne od materiału, z jakiego opaska została stworzona. W przypadku żwiru, wystarczy cokół wysokości 40 cm, natomiast jeżeli chodzi o powierzchnię twardą, taką jak beton czy kostka, to wysokość trzeba zwiększyć nawet do 50 cm. Coraz rzadziej wykonuje się opaskę z kostek betonowych lub opaskę betonową. Przede wszystkim w bezpośrednim sąsiedztwie budynku powinny znajdować się grunty, które dobrze filtrują wody opadowe. Opaska betonowa zazwyczaj ma szerokość 0,5 – 0,9 m i układa się ją na zagęszczonym piasku, którego warstwa wynosi 20 cm. Pod żadnym pozorem opaska nie może być układana na humusie, ponieważ takie podłoże jest mało wytrzymałe i po pewnym czasie mogą pojawić się liczne pęknięcia. Dodatkowo w warstwie humusu gromadzi się i utrzymuje wilgoć, która działa niekorzystnie dla ścian budynku. Warto zwrócić uwagę na fakt, że nie zawsze można wykonywać opaskę betonową wokół domu. Nie jest to wskazane, jeżeli wokół budynku znajdują się gliny, czyli grunty spoiste, które bardzo słabo przepuszczają wodę.
Zastosowanie opaski
Takie rozwiązanie sprawi, że odpływ wody od ścian domu będzie jeszcze bardziej utrudniony. Tak samo opaska betonowa nie powinna być tworzona, jeżeli w okolicy został wykonany drenaż odwadniający. W ten sposób można zahamować dopływ wody do drenarskiej rury. W takiej sytuacji dobrą alternatywą wydaje się być opaska z grubego żwiru lub kamieni. Najłatwiejsza do wykonania jest oczywiście opaska z kruszywa. Do jej wykonania potrzebny będzie żwir oraz keramzyt. Kruszywo nie musi mieć jednakowej wielkości ziaren, ponieważ zależy to przede wszystkim od inwestora. Należy jednak unikać ziaren o takiej samej wielkości, ponieważ nie da się ich odpowiednio zagęścić, dlatego chodzenie po takiej powierzchni może być nieco problematyczne. Geowłóknina jest układana na rodzimy grunt zagęszczony, a następnie wysypywane jest na to kruszywo. Geowłóknina sprawia, że grube kruszywo nie miesza się z gruntem, a chwasty nie wyrastają. Warto pamiętać, żeby grubość kruszywa oscylowała w granicach 10 cm. Kostki kamienne mają z reguły postać sześcianu.
